Farkında değilsin biliyorum ama tebessümün bağlaçlarımı çaldı.Birbirine bağlanamayan cümlelerim var.O yüzden,kusuruma bakma.
Mayısikibindokuz
Konuşturma beni,ben bir tek yazmayı bilirim.Cerrah gibiyimdir bu konuda, kelimeler de neşter. Hangisi hangi yarayı açar,hangisi dikiş atar bilirim.Biliyorum, söze kara gözlerini dipsiz kuyuya benzeterek başlamam gerek,oysa yapamıyorum.Çünkü tek istediğim gözlerimin önündeki hayalini seyretmek.Elim bile seyretmek istiyor ki yazamıyorum.Sana,seni...Dilim bile seyretmek istiyor hayalini,bu yüzden boşa bekleme söyleyemem sevdiğimi.Sana,seni...
Bakışların düşüyor içime aşık ıslatan yağmuru gibi,her damlayla biraz daha büyüyen hüzünlerime aldırmıyorum.Yüzümü sevmeye başladım,bigün gelicek çizgilerim senin bakışlarını saklayacak diye.Keşke söyleyebilseydim sevdiğim oysa anlatamam.Bende kal,öyle bir kal ki benim bile haberim olmasın senden.Dudaklarımı mühürlüyorum,kelimelerimi kilitliyorum, bilincimden sen ve sevmek hallerini sessizce çıkarıyorum.Susuyorum.Biliyorum yine geç kalmışım ama bişeyi çok merak ediyorum,belki sen bilirsin.
Ellerim yüzünde dolaşmak için yaratılmadıysa eğer; ne işe yararlar?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder