20090822

Keder

O gitti dedim gönlüme.Bir aksisedalık hatırımın bile olmaması daha da buğulu yapmıştı sesimi.Ne zaman gelmişti ki dedi yüreğim.Ne zaman sarıldın,hangi ara öptün ki?
Ne de güzel dünya.Çölsün işte oğlum, boşa yağmur arama. Yağmur dediğin şey Gök’ün koynunda yatar,belki denize belki dağa dökülür.Geleceği en son yer bura.
İyi de sevmeyelim mi be usta!Hangi bulut denedi de boyu selvi,gövdesi çam,saçları iğde bir fidan yeşermedi burada
şeklinde hem varoş, hem varoşda sarhoş naralar mı atalım?
Kendine küsmüş, kendinden evvel 7 cihan kendisine küsmüş;hem beklemiş,beklerken aramış,ararken özlemiş,özlerken ölmüş bir dirinin gitme deyişidir bu,
herkes bana küssün tamam ama sen küsme diye sunulan bir avuç su.
Sevdiğim,günler geçiyor.Ayrıntısını bilmek istersen, sensiz. “Gelmiyor”un Halepçesi oluyor, gece dua niyetine anlatılanlar. Sensizliğin ketenperesinde kavuşulan sabahlar,adının hecelerinde gizli hep, bu dünyada bir nefes daha kalışlar.
Ama olmuyor işte.Ne zaman olumlu başlasam cümleye bir “ama” gelip cümlenin yarısını götürüyor.Hayatım bile kurduğum cümlelere benziyor.Devrik,kurallı,olumsuz.Ve illaki bir “ama” gelip,seni alıp,uzaklara gidiyor. Ben herkesten öksüz,ben herkesten yetim,ben herkesten sensiz ve İsrafil kadar sessiz…
Sense sanki yokmuşum gibi habersiz.
Dilsizliğin Pandora, gözlerin Meryem.Ben sendeki hangi kadına aşığım bir bilsem.Artık bilmediklerim, bildiklerim kadar acıtmıyor canımı.Hayat panayır yeri,ben düşmekten korkan cambaz.Ölerek güldürebilir miyim, allı-ballı yiyerek beni izleyen çocukları.Tek bildiğim, yaşıyorum diyerek kandırabiliyorum insanları. Şarabım,kevserim,rahmetim,dermanım,didarım.Sen ki şahanem,hep senin yüzünden hayat şiirinin orta yerinde bir çocuk gibi kekelemem.
Gülü,güneşi,semayı sana sıfat yapıp tam da şu an Sevgilim diye seslenmek ne de yakışır sayfanın orta yerine.Sevdiğim desem,o da umut kokuyor.
En iyisi sahibim diyeyim ben sana,bil ki bu kulunun nefesi tükeniyor.Bir gün biter elbet ve eğer sen de başka bir gün kim beni ne kadar sevdi diye soracak olursan;
Ben sana allahım diye seslensem,sesimi duyan herkes dininden olur.
İşte ben seni bu kadar sevdim.
Ne yazıktır benim gibi olana,
galiba yine yetiremedim.

3 yorum:

Aşk ve Zehir dedi ki...

İltifat Matbaası, ne kadar güzel bir iç döküş, dökülüş, haykırış ve anlatıştır yüreği/ni...

ve bu nasıl bir AŞK'tır ki, duymaz sesi/içini/yüreğini?

evet yazdıkların hep yüreğime dokunuyordu ama bu sefer, bu sefer çok acıttı canımı, belliki seninde yanıyor ve acıyor bir yanın..

sen yinede seslen, varsın dinden olalım biz!

tınkırbel dedi ki...

ilk 5 satırı okudum,
sonra son 5...

kahve ve sigarasız arasını okuyamayacağımı anladım...

2. kez okumam için alkol ve sigara şart.

phaloe dedi ki...

özlemek.
çok.
özlemek.