Hapishaneye benzedi burası da,hapsolduklarımı yaza yaza.
Kağıtları bu yüzden seviyorum işte.Balkondan atarsın hüzünleri,musluğu açar fırtınaya tutarsın... Kaç uçak yaptım bilmiyorum böyle,gemilerimi saysam armatörler kıskanır.
Bu gece seni aradım,meşguldü telefonun...güldüm.Son bi defa sesini duymak istedim.Demek ki gerek görmedi hayat, böyle bi veda'ya.
Bir veda yazısı olsun en azından,çabuk çürür çünkü ıslak ölüler.
Herkes için uzun sayılacak kadar uzun zamanlardan sonra ben bugun ilk kez ağladım.Kağıtlara yazarken de böyleydi sanırım,bir bilsen kaç uçağı gözyaşımla boyadım...
Bu arada mesajın geldi "serhat,neden aradın"
Sordum ben de kendi kendime serhat neden aradın?Olmayan şeyler aranmamalı aslında.Mutluluk gibi ya da sev'g'ili mesela.Demek ki hep: olmayan bir şeyi,kaybettim sanmışım.
Romantik ve uzun cümlelerden kısa cümlelere geçmenin vaktidir şimdi.Günler dersen öylesine,yaşamak dersen ölememekten.Özlemeyi yasakladık madem.Sensiz bi hayatta kaybolur giderim yeter ki üzülmesin bir tanem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder