Uzun cümleler canımı acıtıyor,senin kısa açıklamaların gibi. Öleceğimi bilerek,öldürmek istemeden vuruyorsun beni,en öldürücü noktamdan.Kendi canına kıyıyorsun, yüreğimi kana boğuyorsun,mutsuzluğa koşuyorsun.Senin mutsuzluğun dışında başka bir şey var mı ki benim canımı acıtan.Ben bilmiyor muyum ki kurduğum kulelerin hepsi kağıttan.Kendi kulelerini benim gözyaşlarımla yıkıyorsun.
Sonu -sun'la bitecek cümleleri kuracak halim yok.Artık yazmak canımı yakıyor.Senin mutsuzluğu kabullenişini kabullenememek suç sayılır,eminim...Doğru ya beni ilgilendirmez cümlesiyle kendi cesedime sun-i tenefüs yapıyorum.
Vazgeçiyorum.29 harfle aşkımı anlatamam,aşkımın mutsuzluğundan ne kadar korktuğumu anlatamam.Ve fakat;
İlle kendini asacaksan nolur, gözlerimi ellerinle kapat.
2 yorum:
bu yazını ilk kez okuyorum ve ne tesadüf ki blogumu açtığımda koyduğum ilk yazıda da bahsettiğim aşk ve zehrlde böyle blr duyguydu.. etkilendim..
Yorum Gönder