İlkokul Şiiri

İsrail satırı tarafından sevdiklerinin parçalanan gövdelerini seyre zorlanan filistinli bir çocuk olabilirdim.Ya da Çin'de saati bir dolara oyuncak tamircisi.Morg doktoru ya da mezarlık bekçisi...
Sen gittiğinden beri, kendim dışında herşeyi olmak istiyorum.Birbirine sarılan sevgilileri boğazlamak istiyor canım.Fesatlıktan değil,korkudan.Belki bazıları benim sana fısıldayacağım Cemal Süreyaları çalıyorlar."Sesinde ne var biliyor musun/Bir bahçenin ortası var" diyemeyeceğim. Belki de duymak isteyen kulaklara daha çok yakışıyordur,bilemeyeceğim.

Tarifsiz acılara itiliyorum,tarifsiz sevdiğim tarafından ve cebimde harcanıp gidiyor,gençliğimin tarifeleri.Binlerce şey geçiyor aklımdan.Belki de tanrıya adanan tüm kurbanlar; kasap olarak dönüyordur dünyaya, sonraki hayatlarında.Ya da karasevdaya tutuluyordur,karaya vuran tüm balinalar belki toprağın değil sevdanın karasıdır,hayatlarına malolan.Kimin umrunda?
Kendimizi bir acıya vurup gidiyoruz,hiç bakmıyoruz acıttıklarımıza.Büyük balık küçük balığı yer diye öğreniyoruz ve dereyi geçip çayda boğulmak ayıp sayılıyor.Oysa küçük balıklara yem olmak istiyor canım ve boğulmak bir karış çayda.

Beyaz çarşaf,tepside gül,dudağının kenarından akan bal, bu tarz süslü sabahlar ya da ne biliyim sen ve benden oluşan işteş fiilli bolca afilli cümleler ,mutlu sonlar.Kısacık öyküler,fransız tarzı öpüşler,üzümsuyuna gömülen gülüşler...sonsuz ihtimaller içinde tek payıma düşen unutmamak için hergün hatırlamaya çalıştığım bir ses ise eğer;
"ilaçlar pahalı tamam da ölek mi la gardaş "diye hançeresini kadersizliğinin hançeriyle parçalayan kavruk bir sitem gibi kalakalmaktan başka ne gelir elden.
Tüm koşulara bacağı olmayanlar katılsın bundan böyle,şiir yarışmaları düzenlensin lal sokak numara onikide ve yalnızca çolaklar arasında yapılsın ağır sıklet boks maçları.Dünya daha adil olmaz ama tanrı belki utanır tüm yaptıklarından.
Nefret ediyorum: günah,yasak,ayıp,olmaz,ama,tamam da... gibi kelimeleri bünyesine katmış cümlelerden.Ben cehennem olmuşken ateşle korkmak istemiyorum.Bu haksızlığa haykırmak istiyorum ama lanet olsun işte bir kez daha "ama" payıma düşen tek birşey bu hayatta.Hiçim!

Umursuzum,şahanem,tarifsizim sensiz ben bu dünyada koca bir hiçim.Kelimeleri doğruyorum senin için.Gitmemen için susuyorum.Ne yapsam yaranamıyorum.Olsam yoksun, olmamamak kabahat sayılır benim için.İçip duruyorum,özlüyorum için için.Ne yazık ki başkalarıyla dolu senin iç'in.Kafiyelerim merdiven değil benim için.Hani var ya tek tek koparılan bir çeşit papatya, sevmiyor çıkıyor kopartılan her kafiyenin sonunda.

Kendimi kafiyelere gömüyorum,yazıp durduğum,ısrarla sorduğun ve sonra ben gibi unuttuğun yazıyı yarım bırakıp kanıma gözyaşı damlatıyorum.Zihnimden aşkı damıtıyorum.Günler geçiyor çaresizim!