Sana giden yollar inşa ediyordum ben,Forest Gump iyimserliğinde.Senin başka yollarda kaybolduğunu unutup gidiyordum.Kelimeleri gizemlere bürüyememem çözmeye gönüllü kimse olmamasından belki.Benim acı çekmem senin umrunda değil diye,tam tersi de mi olmalı?Böyle olsa bile umrunda olmayacak nasıl olsa.Her olasılıkta benim acı çektiğim bir barbut oyunundan başka ne ki hayat?
2 kelimeyle anlatılabilir aşk,200 cümleyle de betimlenebilir.3000 satırlık bir destana bile gömülebilir.Peki neye yarar,tek hecelik bir cevabı bile yoksa!Pul kadar değerim yoksa nazarında seni sevme hakkını nerden bulabilirim.Aslında bu saatten sonra bolca susabilirim.
Kimseler güldürmemeli mi soytarıyı,mesleği yüzünden.Belki bir balona tüneyip uçmak istiyordur uğur böceği.Kendi cesedini kendi mi gömmeli insan,zaten yapayalnızdı diye.Hep böyle olan bir dünyada benim ne işim var?
Bedeninin başka ellerde tutulan bir günlük olmasına bile katlanabilirim.Zihnini seni üzenlere ayırmana da.Sen hiçbir siteme katlanamazsın diye dilsizliği seçebilirim. En azından bunlar değerli olmaz mıydı?Benim günleri sayışlarım,saymayı öğrenen bir çocuğun ki kadar boşuna mıydı? Kendimi unutmayı çok istiyorum,her saniye seni düşünürken bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bir cümleyle beni kanser yapabilirsin demiştim,suskunluğunun ince hastalığındayım şimdi. Sana katılacağım sevdiğim,birlikte öldürelim kendimi.Çok da basit olur emin ol,hiç direnmez kurbanımız,bakarsın tebessüm bile eder.Kimseler hatırlamaz.Hiçbir polis peşimize düşmez. Hadi başlayalım.Sen susarak öldür,ben konuşarak doğrarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder