Herkes sevdiğini çok seviyor.Kendi "çok"u ne kadarsa o kadar seviyor.Herkes en çok kendisinin sevdiğini sanıyor.Ben mesela seni "hiç" sevmiyorum.Bi başkasının "en çok"u kadar "hiç" olması hiç farketmiyor.
Ne zaman biri çok seviyorum dese midem bulanmaya başlıyor.Çok sevmek öyle olmaz diyecek oluyorum,bırak sevme böyle sevmek olmaz...
Ben seni hiç sevmiyorum ya hani.Ben seni hayatım boyunca lanet olası birgün bile göremeyeceğim ya mesela.Yine de en çok korktuğum şey seni sevdiğimi unutmak galiba. Battıbatacak sinemasında yanık-soluk türk filmlerinde olur ya hani, kırmızı bi cadillac çarpacak da hafızamı kaybedecekmişim gibi,
ya bunarsam bi gün de ölürken hatırlayamazsam seni...
Soğuk olmakla suçlarlardı beni,hiç bişeyi beğenmez derlerdi,hiç kimseyi özlemez o.Bazıları şefkat dolu cümlelerle gelir,herşey kendini sevmekle başlar,kendinden nefret etme derdi.
Ben seni o kadar çok sevdim ki başka sevgim kalmadı ne kendime ne diğerlerine,senden başka hiçbişey sevilmemeliymiş gibi...Bu yüzden korkuyorum işte n'olur hiç kimse "çok" sevmesin beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder