Öldün sayıyorum.
Öldüm sanıyorum.
Allahı sevmiyorum artık,
köpekler gibi korkuyorum.
Hayat hep de keder değil ya,
güzel günler de gelecektir diyen herkesin;
anasına sövüyorum.
En zor intihar benimkisi,
kimseye anlatamıyorum.
Telefon açmak istiyorum hala akşamüstleri,
hava serinledi,hırkasız dolaşma.
Zaten narinsin.
Çok da takma kafana,hayat böyle bişey.
Piç gibi ortada kalırsın bazen,
Gücün de yetmez; yaşar gibi yapmayıp,
yaşamaya.
Acaba Rab daha ne kadar küçülecektir,
kimin umrunda.
Hırkanı giy sen,
bi hırka ayrıcalığı sunmuyor bak,
hayat bana.
Olsun,
daha fazlasına da katlanırım.
Canın sağolsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder