20090308

İstasyon

Hepsi bu mu dedim.
Hadi söyle tüm yapabileceğin bu mu?
Benimle iddialaşma dedi tanrı.
Karşıma seni çıkardı.


Biliyor musun,Rumcadan geliyormuş adın.Çiçekleri sana,seni bana bağlıyormuş.Bir çocuk ağlıyormuş uzaklarında,’gece’ hayalinden ninniler yapıyormuş.Kayboluyormuş çocuk, miş’li geçmiş zamanlar içinde.Oysa alışkın değilmiş böyle sürprizlere. Deniz suyu hızla yükseliyor dediklerinde bile inanmamış, sanki çölde midye…

Bütün bir ömrü sana,seni anlatarak geçirebilirim.Parmağının battığı yemekleri,parmaklarını, ellerini…yiyebilirim.Oysa sana,seni anlatmak dünyanın en zor işi.Şehrine gelsem kolayca bulurdum seni.Çık dışarı bak istersen.Her yer, adımlarının bıraktığı çiçek izleri.
Sen…yüreğimin lacivertine sızan kırmızı,sanmadığım ilk sızı, dörtyüz yıldır beklediğim yabancı.Hadi geç sınırları, bölmeden yönet toprakları.Sen geliyorsun ya,açıyorum gecenin fermuarını.Güneş yeniden çıkıyor.Sen geldin diye nefesim gül kokuyor.Doğduğun günden beri bütün güller sana benziyor.Anlasana sen kokuyorum işte.Sen henüz almadığın kokuları özlerken, ben tatmadığım etinin peşine düşüyorum.Kulağına adını söylemek, sırtını ezbere bilmek istiyor canım.

Terasta unutulmuş bir masa gibi yüreğim.Kar-yağmur derken çol-çocuk gelip üzerine yazılı isimleri çizerken,bulduğum boşluğa kazımaya çalışıyordum adını.Oysa sen güneş olmuşsun, tüm yazılmış isimler solmakta.İşte böyle kavuşamadığım yanım.Yine beceremedim söylediğim her sözcük yarım.Ben yarım sevgileri teğet geçerken,büyük aşklardan çekiyor canım. Kahramanım,saygıdeğer Adem;
…Havva’ya ben göstermedim elma ağacını ama şeytanı yürekten kutluyorum.Peygamberlerin içinde en çok Ademi anlıyorum.Elmayı tatmak değildi amaç,Havva’yı kırmamaktı tüm maksat.Yere bat Mecnun,Ferhat…yere bat.
Uzatacağın elmayı bekliyorum.Cennetten kovulmayı istiyorum.Sevmesin beni tanrı,sen öpsen yeter.Dudağının kenarındaki tebessüm, cennet köşklerine bedel.

Nedeni,nasılı anlattık madem sonucu yazalım,bitsin hikayem.
….Yarım dizelerim hiç bi zaman geçemiyor imla sözlüğünden.Sevdalarımı kafiyelere boğuyorum.Kelimeler bende,ben sevdalarda boğuluyorum.Duvarım,sigaram,kahvem. Anlatmadıklarımla susuyorum.Biliyorum:Nar ağaçlarının gölgesinde gözlerine dalamam. Hiç kahvaltı edemeyiz birlikte,konuşurum da anlatamam.Ama anlarım, daha gitmeden bağışlarım seni…
Cüzzama çare yok ki.

2 yorum:

Okyanu∫takί rüzgar ~ dedi ki...

bunIar sana ait yazıIar ise, cok amatör yazar okuyan cok şiir okuyan yazan biriysem söyIemeIiyim kancımca tarzın cok güzeI ve ayrıca cümIe gecişIeriiIe benzetmeIerine bayıIdım..

Havvayı kırmamaktı tek yapmak istediği.. sağlam satırIar..

Devam..

Böcek dedi ki...

yazdığın her kimse okumalı her bir kelimesini...