Kelimelerden taşıyor sana yazılan satırlar

Bir gün ansızın sevebilir demişti doktor.Şu an için tıbbın yapacağı bişey yok.Sevemediğimi sandıkları zamanlarda bile, ben hep seni seviyordum oysa.Şimdi düşündükçe ruhum üşüyor. Arada kirpiklerinin gölgesi üstüme düşüyor.Atilla İlhan usulü yük katırları geçiyor.Kalbim gözlerinle kurtuluş savaşı veriyor.
Tüm bunlara dalmak… Son sözünü hatırlamak ki mutluyum aslında her insana nasip olmaz kendi selaa’sını duymak.Sonra defalarca hep aynı şekilde susmak.Boşver ben iyiyim.
Kahvemi karıştıyor Münir Nurettin.Köpüğünde sen,dalga dalga saçların.Elimde berbat bi kahve kafiyeli olsun bari hani nerde avuçların?
Böyle konuştuğuma bakma tek derdim sen misin sanki?Anlatabildiğim dertlerimin olması anlatamadığım hüzünlerimin ıstırabını yenemiyor maalesef.Ayna satıyorum ama körler çarşısında bazen kör ben oluyorum.Hem kör hem ebe oluyorum ama körebe değil saklambaç oynuyorum.Koşuyorum bazen, ne zaman koşsam benden hızlı koşuyor dünya.Koşma be dünya,kesiliyor nefesim.Her trene geç kalıyorum,tüm uçaklar kalkmış,hüzün adasından yolcu alan bir gemi de yok maalesef.
Boşver güzelim felçten kurtuldum,girdiğim komanın tadını çıkarıyorum.Hani derler ya Ateşi severmiş yanmış çocuk.Yeni yeni ateşler buluyorum kendime.Seni seviyorum ve seni seviyordum arasında.do’yla re arasında,kaşla göz arasında,ölüyle cenaze arasında bulabildiğim her anda seninle dağlıyorum kendimi.Adın söylendikçe dağılıyorum.Sokaklarda yürümeden,sokaklar boş, ben zilzurna sarhoşmuş gibi adını haykırıyorum.Başlamadan bitiyor yine.Yine,yine,yine…