Çok içiyorum...Bulanık silüetleri seyretmeyi seviyorum ve hoşuma gidiyor;sendeki açıklamamın iş olsun diye ünvanını taşıdığını unuturmuş gibi yapmak.Yine de inanılmaz geliyor zamanı geri alamamak.Oysa ne zaman içsem,yelkovan akrebe küsmüş oluyor.Senin yüzünden içerken,içtiği için seni unutacağını sanmak...Haklısın yaşamayı öğrenemedim.
İçimdeki mecnun,sayfalar yazdırır bana ama korkuyorum artık.Saçlarının sarısından tut, gözündeki maviye kadar...unutmaktan korkuyorum.
2 yorum:
asıl unutamamaktan kork derim...
haklısın ama bu saatten sonra unutulmayacak kimse yok,sadece yazarken masumum :)
Yorum Gönder