Kayıp

İş olsun diye bir çocuk sapanıyla vurulmuş,düştüğü yerde bir kedi tarafından bulunmuş ve kedinin acemiliği yüzünden gerektiğinden fazla acı çekerek gözlerden kaybolmuş bir yusufcuk…Hep de kuşlar ölmesin diyememiş tanrı,çocukların da, oynayacakları lego’lar yokmuş. Büyüdükçe öldürmeye mi yoksa oynamaya mı daha çok bağlanıyoruz bilmiyorum.Tek bildiğim senin her ikisine de bağımlı olduğun.Ama n’olur,en azından öldürdüklerinle oynama.Söylenecek ne kadar çok şey var ve alınacak hiçbir yanıt yok.”Öylesine” parantezine alınmış “anladım”lar.Aslında hiç anlamadım.Anlamak istemedim.Ama şimdi tüm bunların, benim ve de hatta senin,özne olarak bulunduğumuz cümlelerin kısacası hiçbir şeyin anlamı kalmadı. Bit pazarına düşmek üzereyken ortadan kaybolan fotoğraflar gibiyiz. Kaybolduk bitti.