20110328

Aklımda!

Kaderini unutan,üzülmeye mahkum.
Rahimle mezar arasındaki boşluğa ekmek kırıntıları bırakmış tanrı,
Ve kırıntıları "acaba"lar yedi diye bir açıklamayı asla kabul etmiyor.

Ben aşık oldum.Acı çektim,çocuktum.
Çocuklar büyüdü,büyükler çocuklaştı.
Ben aşık oldum,"acaba"lar acıktı.

Şükretsen mi dövünsem mi bilemesem de
Tanrının bilmediği bir sır yumruğumun içinde/
Artık hiç bir "acaba" hiç bir "kırıntı" ya da hiç bir "tanrı"
Burnumu kanatacak kadar çok,canımı yakmıyor.

Acaba'lar yiyip kaçsa da kırıntıları ve tanrı çoktan intihar etmiş olsa bile,
Acabasız,kırıntısız,tanrısız yürünür mezar yolunda.
Kaderini unutan üzülür.
Aklında gideceği yol,
Dudaklarında ıslığı olan her ölü ister istemez
Mutlu gömülür.

Yirmidokuzmartikibinonbirbirsıfıryedi
Evimde(mezarım,evin içinde)

1 yorum:

EzoNe dedi ki...

Lades oldum!